تأثیر کراس-لینکینگ قرنیه بر اسمولاریتی اشک در بیماران کراتوکونوس پیشرونده

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر کراس‌لینکینگ قرنیه بر اسمولاریتی اشک در بیماران کراتوکونوس پیشرونده با استفاده از دستگاه TearLab انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه 66 چشم از 66 بیمار (محدوده سنی 15 تا 35 سال شامل 40 مرد و 26 زن)، با کراتوکونوس پیشرونده که کاندید جراحی کراس‌لینکینگ قرنیه بودند، تحت مطالعه قرار گرفتند. این بیماران، فاقد هرگونه سابقه بیماری چشمی و یا بیماری سیستمیک با تظاهرات چشمی بودند و تا سه هفته قبل از مطالعه، از لنز تماسی استفاده نکرده بودند. همچنین این بیماران بعد از عمل نیز تا 6 ماه از داروهای مؤثر بر اشک چشم یا لنز تماسی (به جز مدت درمان بعد جراحی) استفاده نکردند. میزان اسمولاریتی اشک با استفاده از دستگاه TearLab قبل و 6 ماه بعد از کراس‌لینکینگ قرنیه اندازه‌گیری شد و پس از جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعات بدست آمده از طریق روش‌های آماری توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید. یافته‌ها: در مقادیر اسمولاریتی اشک قبل و 6 ماه بعد از کراس لینکینگ قرنیه، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد و میانگین اسمولاریتی، قبل از عمل جراحی کراس‌لینکینگ قرنیه15/50±303/82 و بعد از عمل 14/49±306/64 بود که بین میانگین اسمولاریتی اشک قبل و بعد از کراس‌لینکینگ قرنیه، اختلاف معنی‌داری بدست نیامد (0/192=p). نتیجه‌گیری: جراحی کراس‌لینکینگ قرنیه در بیماران دارای کراتوکونوس پیشرونده، باعث تأثیر قابل توجهی بر اسمولاریتی اشک نمی‌شود و نمی‌توان خشکی چشم را به عنوان یکی از عوارض جانبی کراس‌لینکینگ قرنیه در نظر گرفت.